Schaatsen bij maanlicht
In de winter werd hier overal geschaatst. Op het kanaal, maar ook op overgelopen weilanden en poelen. “Peters plas” was favoriet onder de jeugd. Verlichting was er uiteraard niet, maar zodra het volle maan was, werd er tot in de late uurtjes over het ijs gezwierd. Van het één kwam het ander en in deze ijskoude avonden ontstond hier dan ook de nodige romantiek.
Je gaat naar een YouTube video
Een buurtbewoonster vertelt:
Petersplas lag aan de Hancateweg in een weiland beschut door een bosje. Een ondiepe kolk waar je al snel kon schaatsen. Als het maar een beetje gevroren had, gingen de jongens uit de buurt al kijken hoe sterk het ijs was. Al na een paar dagen vorst kwamen ook de jongens uit de omgeving hier om te schaatsen. Jong en oud had hier veel plezier. Kinderen die leerden er schaatsen en ouderen konden als koppel de prachtigste figuren maken op het ijs. En dan natuurlijk nog de jeugd die hier elkaar leerde kennen. Ik heb hier ook leren schaatsen. Ik was toen 6 jaar en mocht dan gelijk na schooltijd schaatsen. Eerst met een stoel maar al snel was dat niet meer nodig en schaatste ik er vrolijk op los. Later toen ik 16 was, moest ik eerst helpen op de boerderij, als het werk dan af was, mocht ik pas schaatsen. Je begrijpt dat ik het werk toen altijd heel snel klaar had! Het mooist was het schaatsen bij maanlicht.
We waren daar met veel jongeren en hadden veel plezier. Hier heb ik ook mijn man leren kennen, waar ik later mee getrouwd ben.
